Blessureleed

Leuk hoor, al die goede voornemens qua renresultaten, maar uiteindelijk blijkt fit en heel blijven toch het allerbelangrijkste. Eerder schreef ik al dat ik voor mijn gevoel minder snel herstel van een training of wedstrijd sinds ik moeder ben. Daarbij heb ik ook veel vaker last van het een of ander. Tot voor kort hoorde ik bijvoorbeeld altijd wel mensen over hun hamstring, maar zelf wist ik niet eens waar die zat! Inmiddels wel… en ik weet nu ook hoe het nou precies zit met je meniscus.

Pijnlijke knie

Die meniscus houdt me namelijk nu al sinds november vorig jaar aan de kant. Ik had al een tijdje last van m’n knie, maar niet zo erg dat ik er extra aandacht aan besteedde. Tot ik tijdens een explosieve training (Fartlek, met mijn oude groep notabene) een rare beweging maakte en me afvroeg of dat wel helemaal goed ging. Vreemd genoeg heb ik die training nog gewoon uitgelopen, maar daarna bleek dat het helemaal niet goed ging.

Het resultaat was een dikke pijnlijke knie waar ik niet eens normaal mee kon lopen, laat staan hardlopen. Veel te veel tijd en twee fysiotherapeuten verder, was het oordeel: een scheurtje in mijn meniscus. Lekker dan! Vóór dit oordeel (en nadat de zwelling was verdwenen) was ik nog lekker bezig geweest met andere sporten (ook wel eens leuk voor de verandering), maar ook dat was nu even klaar. Volledige rust was het advies…

Onzekerheid

Het lastige met blessures vind ik die onzekerheid. De ene fysiotherapeut zegt het een, de ander zegt weer wat anders. Waar doe je goed aan? En uiteindelijk doe je er ook gewoon helemaal niets aan als het herstel niet zo voorspoedig loopt als je hoopt. Ondertussen rent iedereen om je heen lekker door en zit er niets anders op dan hen als parcourswacht dan maar aan te moedigen.

Ik mis vooral het actief buiten zijn en het lekkere voldane gevoel na een training. Ik mis de gezelligheid van de loopgroepen en het idee dat je goed bezig bent. Klein voordeel is wel dat ik opeens tijd over houd voor andere dingen! En ik hoef me op trainingsdagen niet meer zo te haasten 🙂

Herstel

Vandaag heeft mijn knie een test van de fysiotherapeut goed doorstaan en dat betekent dat ik ‘m langzaam weer wat intensiever mag gaan belasten. De CPC is tot mijn verdriet dit jaar geen optie meer, maar stapje voor stapje ga ik er vast wel weer komen….