De pijntjes van het hardlopen

Voor Haagse Bluf, het clubblad van HAAG Atletiek, schrijven Annemarie en Jeroen een column. Dit keer over hardloopblessures en de pijngrens van roodharigen.

Ha, broer. Ik sta al weken aan de zijlijn met een scheurtje in mijn meniscus. Balen natuurlijk en ook behoorlijk demotiverend. Maar elk nadeel heb z’n voordeel. Jij negeert volgens mij elke blessure en gaat altijd door. Je gaat voortdurend over je grenzen heen en komt er nog mee weg ook! Zie je dat zelf ook zo?

Helemaal pijnvrij loop ik eigenlijk nooit. Vaak sputtert m’n achillespees tegen, soms m’n heup of rug en nu ook mijn knie. Met een extra rustdag kan ik gelukkig vaak wel door blijven trainen. Of dit komt doordat ik een hoge pijngrens heb of gewoon eigenwijs ben, weet ik niet. Ik ga wel regelmatig naar de fysiotherapeut. Daar blijkt steeds overbelasting de oorzaak te zijn. Met losmaken en rek- en krachtoefeningen is dat te verhelpen. De laatste keer heb ik een behandeling met dry needling gehad, een naald in m’n spier om deze te laten ontspannen. Een beetje een noodgreep, maar wel effectief. Iets voor jou?

Dry needling zal niet zoveel helpen bij een scheurtje in je meniscus. En overbelast zal ik op dit moment ook niet zo snel raken. Toch klinkt wat je zegt een beetje als waanzin. Natuurlijk zijn je resultaten er ook naar, maar tegen welke prijs? Hoelang denk je dit vol te houden en ben je niet bang voor het effect op de lange termijn? Enne … roodharigen schijnen een lage pijngrens te hebben, dus dan moet je wel eigenwijs zijn! 🙂

Als ik een lage pijngrens heb, stel ik me dus eigenlijk aan. Dan is het maar goed dat ik gewoon doorloop! Oké, ik zit vaak op de grens, maar probeer er net niet over te gaan. Tot nu toe lukt het aardig. Maar nu ben ik wel benieuwd naar de voordelen van geblesseerd zijn, want ik ken ze niet.

Die voordelen heb ik mezelf aangepraat om de moed erin te houden. Maar ik heb wel opeens tijd over en hoef me niet meer te haasten op trainingsdagen. Daarnaast ben ik wat andere sporten gaan uitproberen en dat bleek hartstikke leuk! Maar natuurlijk kan ik niet wachten tot ik m’n hardloopschoenen weer mag aantrekken!